Zou waarachtige liefde ooit vergeefs kunnen zijn?

'De liefde...,' sprak de Vorstin zachtjes voor zich heen als in een mijmering.
'Zij is immers het enige waarin ik geloof,' fluisterde ik.
Opnieuw was er een zwijgen.
'Wat denkt Uwe Genade?' begon ik te spreken. 'Zou echte liefde, zou waarachtige liefde ooit...vergeefs kunnen zijn...als ware zij nimmer geweest...'
'De liefde vergaat nimmermeer, Mijnheer'.
'Gelooft Uwe Genade dat?'
Het staat toch geschreven, Mijnheer..in eeuwigheid?
Twijfelt u daaraan?

Gerard Reve, Een Circusjongen, Amsterdam/Brussel MCMLXXXV p.142

'De Vorstin keek peinzend, in diepe aandacht'



'De Vorstin keek peinzend, in diepe aandacht. Buiten, in de paleistuin, had de invallende schemering zich wederom verdicht; een tedere schaduw was over alles in het vertrek nedergedaald, en de zachte, milde trekken van het gelaat van Hare Genade waren nog maar deels te onderscheiden. Het was, alsof de vallende schemer mij als het ware bevrijdde door mij onzichtbaar te maken, zodat ik vrijmoediger zou durven spreken, uit het diepst van mijn hart, zonder schaamte... Hoe moest ik Hare Genade het uitleggen, en samenvatten, mijn leven...Een soort acrobaat was ik, ja...het was waar...een trapeze-artiest en waaghals, mateloos bewonderd en aanbeden, maar ook fel benijd en gehaat...door tallozen...'

Gerard Reve, Een Circusjongen, Amsterdam/Brussel MCMLXXXV p.178,179

Gerard Reve en de dieren (6)
'Een katholiek dier bij uitstek is de papegaai'



"Welnu: een katholiek dier bij uitstek is de papegaai. Op gezag van het handboek van Ripa is deze fraai gevederde mensenvriend door de R.K. Kerk leerstellig als katholieke vogel erkend, onder andere omdat het naast de mens het enige dier is dat Ave kan zeggen. Vandaar ook, dat die oergezellige kerk in de Kalverstraat te Amsterdam De Papegaai heet, waar alles nog in het Latijn gaat en de vernieuwers (lees: vernielers) geen poot aan de grond krijgen."

Gerard Reve in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p.95

Gerard Reve en de dieren (5)
'Bent U Wel Goed Voor Poes?'



'Vrijwel alle mensen, die er een kat op na houden, zullen u desgevraagd mededelen, dat zij dit doen omdat zij in de aanwezigheid van het dier behagen scheppen -ik laat hier het gebruik van een kat als muizen- en rattenvanger buiten beschouwing- en hun verklaring zal meestal hierop meerkomen, dat zij van het beest houden. Ik heb nog nooit iemand gesproken, die een kat hield en niet verzekerde op een of andere wijze aan zijn huisdier gehecht te zijn.'

Gerard Reve, in Verzameld werk deel 6 Amsterdam/Antwerpen 2001 p.192

'Vlinder in de jeugd, larf op het eind'


Paul Cézanne, Man in a Room

Ik kon de boel van alle kanten bekijken. Hij moest eens een jonge god geweest zijn, maar hij was al een tijd bezig zwaarder te worden. Dat zwaarder worden gaf aan bepaalde achterste delen van zijn lichaam, onder het zwarte fluweel van een onmodieuze broek, een smartelijke luister. 'Vlinder in de jeugd, larf op het eind', viel mij in. Ik wilde hem troosten, maar hoe?

in: Gerard Reve in Roomse Heisa 1985, blz 28.

Gerard Reve en de dieren(3)
De vleermuis, een "luchtreptiel"



'Waar valt de vleermuis onder? Volgens mij is hij een luchtreptiel. Maman wil hem, zij het na veel aarzeling, voorlopig bij een soort vogels onderbrengen. Zij gaat van het behaviourisme uit, denk ik. De taal heeft ongehoorde verwarring gesticht: 'Vleermuis', 'walvis', 'mensaap', en dergelijke.
Is de vleermuis zeer vruchtbaar? Dat moet haast wel, als je dat diertje zo monter en onvermoeibaar door de lucht ziet zwalken zonder zich ooit te stoten. Vruchtbaarheid en aanpassing zijn volgens mij nauw verbonden. Ik bedoel: een weinig of matig vruchtbaar dier kan zich niet aanpassen'.

Gerard Reve in: Brieven aan Wim B. 1968-1975 Utrecht MCMLXXXIII p.72