'En dacht...dat een piano alleen was om droevige muziek te spelen..'
"Ik was als klein kind voor het eerst ergens waar er op een piano gespeeld werd, en dacht daarna jaren lang, dat een piano alleen was om droevige muziek te spelen: dat het daartoe een speciaal instrument was, bedoel ik. Ik heb wel een erg onvolledige kijk op het leven, vind je niet?"
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 128 in Brief aan Simon C. 20 juni 1972
zaterdag, juli 15, 2006
vrijdag, juli 14, 2006
'Zulk een klein orgel van massaal verdriet..'
"In het Tuindorp Watergraafsmeer, het zogeheten Betondorp (Concrete Village in internationale leedvertalingen), bestond een mondharmonicaclub voor Jongens, waar ik natuurlijk lid van was. Op zomeravonden marcheerde die club wel eens, in uniformen van flanelachtige, keurig geperste sneeuwwitte katoen, met riemen en lange broeken, musicerend door het dorp. Sommige Jongens bespeelden met de mond zulk een klein orgel van massaal verdriet, dat reeds oorlog en konsentraatsiekamp en van alles aankondigde, zonder dat ze het zelf vasthielden, want het zat bevestigd aan een muziekstandaard, die op de rug vastzat van de voorgaande Jongen. Zo had de mondorgelende Jongen de handen vrij, nee, niet om de Jongen vóór hem te bevoelen en te kneden en te strelen en hem zijn hunkerende jongensliefde kenbaar te maken, maar om de bladen van de partituur om te slaan en tevens af en toe een tik uit te kunnen delen aan de triangel. het orkest liet in de straten een onzichtbaar spoor achter van ontroostbare droefheid, dat uren bleef hangen. "
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 127 in Brief aan Simon C. 20 juni 1972
"In het Tuindorp Watergraafsmeer, het zogeheten Betondorp (Concrete Village in internationale leedvertalingen), bestond een mondharmonicaclub voor Jongens, waar ik natuurlijk lid van was. Op zomeravonden marcheerde die club wel eens, in uniformen van flanelachtige, keurig geperste sneeuwwitte katoen, met riemen en lange broeken, musicerend door het dorp. Sommige Jongens bespeelden met de mond zulk een klein orgel van massaal verdriet, dat reeds oorlog en konsentraatsiekamp en van alles aankondigde, zonder dat ze het zelf vasthielden, want het zat bevestigd aan een muziekstandaard, die op de rug vastzat van de voorgaande Jongen. Zo had de mondorgelende Jongen de handen vrij, nee, niet om de Jongen vóór hem te bevoelen en te kneden en te strelen en hem zijn hunkerende jongensliefde kenbaar te maken, maar om de bladen van de partituur om te slaan en tevens af en toe een tik uit te kunnen delen aan de triangel. het orkest liet in de straten een onzichtbaar spoor achter van ontroostbare droefheid, dat uren bleef hangen. "
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 127 in Brief aan Simon C. 20 juni 1972
donderdag, juli 13, 2006
'Het revisme overwoekert alles'
"Wat me nog enigszins troost, is de overweging: 'Kijk, dat en dat heb je al geschreven, zo en zoveel hoofdstukken. En dat is goed en mooi. Ook als je nooit meer één leesbaar woord schrijft, blijft dat, want het is er. Ect. 'En dan worstel ik weer voort. Het revisme overwoekert alles, en God weet, of mijn Geliefd Publiek daar wel van gediend is. "
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 112 in Brief aan Wim B.. 20 october 1971
"Wat me nog enigszins troost, is de overweging: 'Kijk, dat en dat heb je al geschreven, zo en zoveel hoofdstukken. En dat is goed en mooi. Ook als je nooit meer één leesbaar woord schrijft, blijft dat, want het is er. Ect. 'En dan worstel ik weer voort. Het revisme overwoekert alles, en God weet, of mijn Geliefd Publiek daar wel van gediend is. "
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 112 in Brief aan Wim B.. 20 october 1971
woensdag, juli 12, 2006
'Het is wel eenzaam, wat ik schrijf..'
"Het is wel eenzaam, wat ik schrijf. Dat staat ook in mijn Horoskoop: dat ik altijd aanstoot zal geven. Nietzsche zegt, dat het produktieve, het werkelijk scheppende, altijd aanstoot geeft. De herrie, het schandaal, het eeuwige defensief: het is de prijs, die ik moet betalen."
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 107 in Brief aan Simon C. 27 september 1971
"Het is wel eenzaam, wat ik schrijf. Dat staat ook in mijn Horoskoop: dat ik altijd aanstoot zal geven. Nietzsche zegt, dat het produktieve, het werkelijk scheppende, altijd aanstoot geeft. De herrie, het schandaal, het eeuwige defensief: het is de prijs, die ik moet betalen."
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 107 in Brief aan Simon C. 27 september 1971
dinsdag, juli 11, 2006
Goede Raad hoeft niet duur te zijn
"In de schil gekookte bintjes, daar zit alles in wat de mens nodig heeft. Een eitje of een stukje vis erbij voor de eiwitten en je bent klaar. Zonder ironie hoor."
Het Parool, 27-02-1993
Zie op deze plek meer Goede Raad van de Volksschrijver.
voor een Fatsoenlijk & Gezond Leven.
"In de schil gekookte bintjes, daar zit alles in wat de mens nodig heeft. Een eitje of een stukje vis erbij voor de eiwitten en je bent klaar. Zonder ironie hoor."
Het Parool, 27-02-1993
Zie op deze plek meer Goede Raad van de Volksschrijver.
voor een Fatsoenlijk & Gezond Leven.
maandag, juli 10, 2006
'De Liefde..een Geheim, en onbegrijpelijk, en onuitputtelijk, en vol troost.'
" Over sommige dingen maak ik me razend. Meestal is het de kunst, of de politiek, of beide. Over de Liefde nooit, want die is een Geheim, en onbegrijpelijk, en onuitputtelijk, en vol troost."
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 89 in Brief aan Wim B. 27 april 1970
" Over sommige dingen maak ik me razend. Meestal is het de kunst, of de politiek, of beide. Over de Liefde nooit, want die is een Geheim, en onbegrijpelijk, en onuitputtelijk, en vol troost."
Gerard Reve, in Klein gebrek geen bezwaar Utrecht/Antwerpen MCMLXXXVI p. 89 in Brief aan Wim B. 27 april 1970
Abonneren op:
Posts (Atom)