'Wie begreep dat? Wie wilde dat lezen?'

"En dan die vermenging en ineenvloeiing van de lichamelijke en religieuze erotiek, een eenheid die ik niet gezocht en ook niet uitgevonden heb, maar waarvan ik moest getuigen. Waarom? Wie begreep dat? Wie wilde dat lezen?
Het zoude nog heel lang duren voordat ik ontdekte dat al dat verschrikkelijke wat ik schreef niets nieuws en niets origineels was, maar in een traditie rustte van vele eeuwen. Alles wat nieuw en origineel is, weet ik nu, is slecht en waardeloos."

Gerard Reve, in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p.44

Zijpaden



"Een groot deel van 's mensen levensweg bestaat uit zijpaden. Waarom, dat weet niemand."

Gerard Reve, in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p.61

‘Heel groot is die zon, kunstbroeder.’



“Jaren geleden zat ik op het balkon van mijn Franse kasteel, dat ik door een oppassend leven en door eigen arbeid en vlijt heb verworven, en ik keek naar de zon.
Heel groot is die zon, kunstbroeder, en in het binnenste van die zon vinden atoomeksplosies plaats, die ik weet niet hoeveel tijd nodig hebben om de oppervlakte te bereiken. Binnen heersen temperaturen van miljoenen graden (Celsius). Toch heeft God de zon eigenhandig gemaakt. Ga er maar eens tegenaan staan.”

Gerard Reve in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p.78

'De wind in de boomtoppen zingt: 'Voorbij...Voorbij...
voor eeuwig...?'



"Mijn worsteling is nooit geweest om een inhoud te vinden: ik had veeleer een teveel op het hart dan te weinig. Neen, het is altijd de vorm geweest, waarmede ik worstelde, als dat de juiste uitdrukking is. Inhoud heb ik altijd volop gehad, maar het was te veel tegelijk dat zich aandiende, en bijna alles daarvan joeg mij angst aan. Was ik gek? Zoude iemand anders het kunnen begrijpen? De geur van een Jongen zijn kleren; de tover van diens lichtval op diens haar; uniformen; het ruisen der zee; het ondoordringbare Woud, waar de Meedogenloze Jongen woont, alleen met zijn iets oudere broertje dat een vrome houthakker is en iets vermoedt van mijn mateloos verlangen.
Troost is er nergens. De wind in de boomtoppen zingt: 'Voorbij...Voorbij...voor eeuwig...? 'En ik kan het woud nooit meer uit want de stukjes brood die ik achter mij gestrooid heb zijn alle door de vogeltjes opgegeten."

Gerard Reve in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p.43,44

‘Het lot is niet uitsluitend een beperking.
Het is ook: bevrijding.’

“Lang geleden kreeg ik een boek in handen, dat diepe indruk op mij maakte. Het jaar van de Genade was 1952 of 1953, het boek heette Homosexuality en de auteur West, wiens voornaam slechts door de initiaal H. aangegeven, als ik het wel heb.
......................
Ik denk nog vaak met dankbaarheid aan West zijn boek, al ben ik het kwijtgeraakt. Want, zo dacht ik, als mijn homo zijn een genetisch gegeven is waar ik noch iemand anders wat aan veranderen kan, dan heb ik mijzelve niets te verwijten, en ben ik slechts verantwoordelijk voor mijn daden.
Het lot is niet uitsluitend een beperking. Het is ook: bevrijding. (De gewilligen laten zich door het lot leiden, de onwilligen worden door het lot medegesleurd. Dat zegt Horatius, een beroemd Romeins dichter.)"

Gerard Reve in Zondagmorgen zonder zorgen Amsterdam/Antwerpen 1995 p. 23, 26