'Niet bizonder, maar wel ongewoon.'
"Van mijn vroege jeugd is tot nu toe onvoldoende studie gemaakt. Ik heb zelf van de eerste vijf jaren van mijn leven geen herinnering behouden. Uit mijn zesde jaar zijn mij vage beelden bijgebleven van een gang, een uitzicht op een speelplaats en van de balkons van een rij huizen waarin mensen woonden die niet bestonden omdat de muren van gele baksteen waren; en dat is alles.
Decors dus, maar zonder handelende personen of geluiden. Is er in die eerste vijf jaren iets verschrikkelijks gebeurd? Het zoude mij niet verbazen als dat het geval was, maar ik weet er niets van: het onttrekt zich aan historische waarneming. Al met al heb ik een raar leven gehad, als ik erover nadenk. Niet bizonder, maar wel ongewoon, dat is misschien het juiste woord."
Gerard Reve in Het Boek Van Violet En Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p.71, 72
dinsdag, maart 27, 2007
' ...want alles gaat vroeg of laat tegen de vlakte.'
"Mijn belangstelling voor dood en lijkbezorging schijn ik al op jonge leeftijd verworven te hebben. Reeds lang voor mijn meerderjarigheid richtte ik de Club Van De Grafkelders op, die bedoeld was om de uitvaaart van overleden vogels en kleine dieren door waardig ritueel te regelen. De graven waren aarden piramiden of kegelvormige verhogingen waarin zich gangen en een luchtkoker dienden te bevinden. Zij zijn verdwenen want alles is omgewoeld, en overal zijn huizen gebouwd die nu gereed zijn voor de sloop, want alles gaat vroeg of laat tegen de vlakte.
Gerard Reve in Het Boek Van Violet En Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p.71
"Mijn belangstelling voor dood en lijkbezorging schijn ik al op jonge leeftijd verworven te hebben. Reeds lang voor mijn meerderjarigheid richtte ik de Club Van De Grafkelders op, die bedoeld was om de uitvaaart van overleden vogels en kleine dieren door waardig ritueel te regelen. De graven waren aarden piramiden of kegelvormige verhogingen waarin zich gangen en een luchtkoker dienden te bevinden. Zij zijn verdwenen want alles is omgewoeld, en overal zijn huizen gebouwd die nu gereed zijn voor de sloop, want alles gaat vroeg of laat tegen de vlakte.
Gerard Reve in Het Boek Van Violet En Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p.71
maandag, maart 26, 2007
'Zoiets valt nu eenmaal niet mede.'
"Toch kan het zijn dat iemand zich onwillekeurig afvraagt waarom ziet die hoofdpersoon zo tegen die begrafenis op? Is hij er soms bang voor?
Neen, dat is niet het geval, en bang ben ik niet. Het gaat hier alleen maar om rouw, diepe smart dus door het onherroepelijk heengaan van een persoon voor wie men een diepe genegenheid heeft gekoesterd en die men tevens in lichamelijke liefde heeft begeerd. Zoiets valt nu eenmaal niet mede."
Gerard Reve in Het Boek van Violet en Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p.70, 71
"Toch kan het zijn dat iemand zich onwillekeurig afvraagt waarom ziet die hoofdpersoon zo tegen die begrafenis op? Is hij er soms bang voor?
Neen, dat is niet het geval, en bang ben ik niet. Het gaat hier alleen maar om rouw, diepe smart dus door het onherroepelijk heengaan van een persoon voor wie men een diepe genegenheid heeft gekoesterd en die men tevens in lichamelijke liefde heeft begeerd. Zoiets valt nu eenmaal niet mede."
Gerard Reve in Het Boek van Violet en Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p.70, 71
Abonneren op:
Posts (Atom)
