donderdag, mei 04, 2006

Gerard Reve en de dieren (7)
'Een vogel die eigenlijk een geveerde vlinder is'




"Wie van nabij de triomf wil zien van de over alle verstand en nut zegevierende Geest, bezoeke het kleine tropiese vogelhuis om daar, een paar decimeter van zijn gezicht, ongehinderd door tralies want door een vernuftig ontworpen lichtval gevangen houden, de kolibri in de lucht te zien stilstaan. Dan, en niet eerder, begrijpt men waarom dit dierken in het Engels humming bird heet. Een vogel die eigenlijk een geveerde vlinder is, zo teer, dat het aanpakken reeds de dood zou veroorzaken, en in gevangenschap slechts te houden, indien men bereid is er bananenvliegjes voor te kweken. Als men de ademstokkende, zilverpapieren kleuren van het rompje, dunner dan een kinderpinkje, en het licht gebogen, injectienaaldfijne snaveltje, ter tanking van misschien dauw, in de bloemkolk gestoken ziet, alles zo roerloos, dat alleen het neuriƫn van de onzichtbare vleugels verraadt dat het dier intussen vliegt en niet ergens op zit of hangt, dan beseft men, dat het goed en juist is dat dit wezentje bestaat, al kan men het niet begrijpen."

Gerard Kornelis van het Reve, in Op Weg Naar het Einde Amsterdam 1966 p.85. 86

Even een korte pauze wegens vakantie
E.H.

woensdag, mei 03, 2006

'Het zonnetje in huis'

"Helaas is het de waarheid, en de waarheid is niet altijd het zonnetje in huis."

Gerard Reve, in Het Boek van Violet en Dood Amsterdam/Antwerpen 1996 p. 224

dinsdag, mei 02, 2006

'Intussen: volhouden hoor!'

"Intussen: volhouden hoor!
Nog een klein eindje, en dan zijn we in de hemel."


Gerard Kornelis van het Reve in DeTaal der Liefde Amsterdam 1971 p.78

maandag, mei 01, 2006

'Waarheen'?

" We moeten voort, maar de vraag luidt: "Waarheen"? "

Gerard Kornelis van het Reve, in De Taal der Liefde Amsterdam 1971 p.40

zondag, april 30, 2006

'The ship, the ship, he sang'



‘He opened his mouth and let the shirt drop to the floor.
"I ‘m the prince", he said.
He took the banjo out of the suitcase and plucked the strings. They made short, dull tones, and he began singing under his breath.
"The ship, the ship", he sang."The ship isn’t going to sail".

Gerard Kornelis van het Reve in: The acrobat and other stories Amsterdam London 1956 p.153
 
Tweets van @Revetwalender