O kleine zielen vol gedempt verdriet
Er is iets aan de hand met de gedichten van Den Brabander, waar ik niets aan kan doen, waar niemand iets aan kan doen, en hoe het komt weet ik ook al niet. Maar zij het door Gods genade, of anderszins: het werk van Den Brabander is geen intellectuelenpoƫzie. In zijn gehele werk is hij een dichter, en een groot dichter."
G.Reve, in :Verzameld werk deel 6, Amsterdam/Antwerpen 2001, p.579
O kleine zielen vol gedempt verdriet,
waar elk verhaal zijn kommer achterliet,
er kan geen menselijke stem meer spreken
zonder 't klein uurwerk van een hart te breken;
want ieder woord dat zich van 't hart losscheurt,
is in de kiem gekneusd en reeds besmeurd,
ligt op de tongrand en wordt nimmer helder
en valt bedompt en beursig in de kelder.
O holle man, die al die treurnis draagt,
maar te gedempt van klank is, dat hij klaagt,
al zou de tijd u met de vuisten bonken,
de klok is vol, de eeuw heeft uitgeklonken.
Gerard den Brabander, in De holle man
maandag, september 08, 2003
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten