'Die vogel zong gewoon Pro Deo'

'De aria van de merel deed Wessel aan een hymne denken van een beroemd buitenlands dichter, maar Wessel kon niet op diens naam komen. Was dat dan nodig? Die vogel wist toch zelf wel voor wie of wat hij zong? Die vogel zong gewoon Pro Deo, zonder betaling dus, om eenzame mensen te troosten.'

Gerard Reve, in Het hijgend hert, Amsterdam/Antwerpen 1989 p.178